Hella de Tiny House kat

Vorige week is mijn kat Hella twaalf zomers jong geworden. Twaalf alweer! Ik heb Hella uit het dierenasiel opgehaald toen ze anderhalf jaar oud was, ze is dus al ruim tien jaar bij me. Onder de hashtag #Hellatinyhousecat deel ik wel eens foto’s van haar op Instagram. Maar ik heb nog nooit een heel blog aan haar gewijd. En dat terwijl ze toch zo’n belangrijk onderdeel van mijn leven is! Dat ga ik nu even rechtzetten. En ik vertel je meteen hoe ik mijn Tiny House heb ingericht zodat het ook haar huisje is.

Foto: BlueMonque

Toen ik van mijn rijtjeshuis naar mijn Tiny House verhuisde had ik nog twee katten: Hella en Jack. Jack was al heel oud en heb ik helaas in moeten laten slapen in 2017. Hella bleef alleen achter, maar dat vond ze helemaal niet erg. Ze is eigenlijk best een ‘lone ranger’ en duldde Jack wel maar vriendjes waren het niet echt. Ze is een bescheiden poes: ze eist niet veel aandacht op. Maar ze vindt het ondertussen wel heerlijk om aangehaald te worden. Het grappige is, hoe meer ik haar aandacht geef des te vaker komt ze bij me op schoot. Iedere nacht ligt ze naast me op bed en overdag is de loft ook een van haar favoriete plekjes.

Ze is vaak buiten, op jacht naar veldmuisjes en libelles. Hella moest best aan me wennen. Het duurde een paar jaar voordat ze me helemaal vertrouwde, maar nu kan ik mijn arm om haar heen slaan, mijn hoofd tegen haar aanleggen en haar een dikke knuffel geven zonder dat ze weg wil rennen. Ze vindt het heerlijk om over haar buik gekriebeld te worden.

Haar eigen voordeur

Ik heb de ontwerpers van mijn Tiny House de opdracht gegeven een kattenluikje in het ontwerp mee te nemen. Ik vind het belangrijk dat mijn kat naar buiten en naar binnen moet kunnen gaan wanneer ze dat wil. Dus ja, dit Tiny House heeft twee voordeuren! Een voor mij en een voor Hella. Toch vindt ze het veel fijner als ik de deur voor haar open doe, dan dat ze door het kattenluikje moet. En ik ben de sukkel die het nog doet ook, haha! Tenzij ik boven ben, dan weet ze dat ik echt niet voor haar naar beneden kom en dat ze toch door het luikje moet als ze naar buiten of weer naar binnen wil. En als ik niet thuis ben doet ze dat ook wel hoor, maar als ik er wel ben dan blijft ze net zo lang voor de deur zitten miauwen tot ik open doe. Zucht.. de diva.

Geen kattenbak, geen krabpaal

Een kat is een perfect huisdier voor in een Tiny House: ze nemen weinig ruimte in en gaan lekker hun eigen(zinnige) gang, dat past dus heel goed! Nu heb ik de mazzel dat Hella liever buiten haar behoefte doet, dus ik heb geen kattenbak in huis. Behalve met oud en nieuw. Dat is de enige dag per jaar waarop ze binnen moet blijven. Ze vindt het verschrikkelijk. Maar ik neem liever het zekere voor het onzekere, met al het vuurwerk dat hier in de buurt wordt afgestoken. Ik heb dus een eenvoudige kattenbak die niet veel ruimte inneemt als ik hem opberg, in de ruimte onder de bank.

Ik had een krabton voor Jack en Hella in huis toen we net in mijn Tiny House woonden, maar ze maakten er geen van beiden veel gebruik van. En het ding nam wel veel ruimte in.. Als je katten naar buiten kunnen en ze daar boomstammen hebben om hun nagels aan te scherpen, dan is een krabpaal ook niet nodig. Die krabton heb ik aan het dierenasiel gedoneerd, die waren er blij mee.

Groen voer

Ik probeer zelf zoveel mogelijk biologisch te eten. Ik vind het lekkerder, gezonder en het is beter voor het milieu. Hella krijgt dus ook biologisch kattenvoer. Ik haal het in de stad en soms bestel ik online, als je het slim doet kun je mooie kortingen krijgen. Bijvoorbeeld door een actiecode voor Brekz te gebruiken waarmee je geen bezorgkosten hoeft te betalen. Er staan altijd droge brokjes voor Hella klaar en één keer per dag krijgt ze een klein beetje natvoer. Daar komt ze zelf om vragen, en dat wordt steeds een beetje eerder op de dag. Man, wat kan ze zeuren om haar hapje! Eerst was het einde van de middag, dat werd op een gegeven moment zo rond de middag en nu komt ze al om een uur of 11 ’s ochtend miauwen. Ik probeer het dan uit te stellen maar ze kan verdorie behoorlijk vasthoudend zijn. Naast miauwen heeft ze soms ook een andere, veel subtielere bedel strategie. Ze gaat dan op haar rug liggen en je doodstil aan liggen kijken. De eerste paar keer dacht ik echt: ‘wat is dit voor rare kat?’. Maar het is ook een dolkomisch gezicht.

Welkom thuis

Een van de fijnste dingen aan Hella vind ik dat ze zo blij is als ik thuiskom. Ze komt me dan al op het pad tegemoet en miauwt haar welkom. Monique moet er ook altijd zo om lachen. Ze klinkt dan een soort van wanhopig blij: ‘Ben je daar eindelijk, ik heb al die tijd op je zitten wachten! Waar was je nou!’. Of misschien is het alleen maar omdat ze wat lekkers wil he, dat kan natuurlijk ook ;) Als ik meerdere nachten weg ben, bijvoorbeeld als ik op vakantie ga, dan zorg ik dat er iemand in mijn huisje logeert om op Hella en de kippen te passen. Ze komt nooit aandacht en eten te kort. Ook dan is ze blij als ik weer thuis ben. En ik ben altijd weer blij om haar te zien en te knuffelen. We zijn echt maatjes, Hella en ik. Wat is dat toch veel waard!

Foto: Rene Bouman

Ik hoop dat ik nog vele jaren van Hella mag genieten. En zo nu en dan zal ik een foto van haar posten zodat jullie dat ook kunnen doen. Hella de Tiny House kat, ze is er een uit duizenden. Ik ben trots dat ik haar baasje mag zijn <3